COTE D’IVORE: CA VA BIEN!
Door: Hilde
21 Mei 2006 | Ivoorkust, Danané
Bonjour! Bedankt voor de vele reacties….
Hier zit ik dan. Alweer de tweede week in Ivoorkust. Na een kort verblijf in Abidjan zijn we, een Zwitserse verloskundige en 2 lokale verpleegkundigen, doorgereden naar Danane. Een autorit van zo’n 600 km over een goed geasfalteerde weg dwars door een heuvelachtig regenwoud. Om goed herkenbaar te zijn, wordt deze tocht altijd met een vlag met daarop “medecins sans frontieres” gereden en dragen alle buitenlandse medewerkers een shirt van artsen zonder grenzen. Onderweg kwamen we langs meerdere militaire posten. Het land is namelijk in tweeen gedeeld. Het zuiden van het land wordt door het regeringsleger bewaakt en het noorden is in handen van de rebellen. Tussen deze linie ligt de “Zone de Confiance” van zo’n 40 kilometer die goed bewaakt wordt door de VN. Afgezien van militairen die naar condooms vragen, konden we overal gemakkelijk doorrijden.
In Danane werden we erg leuk ontvangen…...veel mensen kwamen direct kennismaken. Na een korte rondleiding van het ziekenhuis, werden we meegenomen naar “the second office” in het dorp. Nou, daar zat ik dan, nog geen uur later in een cafeetje aan het bier! Daar werden de veiligheidsregels uitgelegd. Momenteel is het hier gelukkig erg rustig en mag je tot zonsondergang om 19.00 in het dorp vrij rondlopen. Daarna mag je tot 23.00 met auto en chauffeur het dorp in. Er zijn precies 2 cafeetjes dus dat maakt het lekker gemakkelijk. Je belt altijd (in het frans) door waar je heengaat. Dat gaat me intussen iets beter af maar de eerste keer zei ik, op weg naar het ziekenhuis: “je vais aller a l’ ecole”. Ach, daar werd later goed om gelachen. Het is toch ook een soort school.
Op mijn eerste werkdag moest ik mijzelf in het frans voorstellen aan zo’n 50 locale medeweksters. Erg grappig…..ze mochten daarna vragen stellen. Nou, daar hoeven ze niet lang overna te denken; “tu es mariee?” (ben je getrouwd?) Mijn antwoord werd met een grote…..”ooohhhhh” beantwoord en natuurlijk gevolgd door vele opmerkingen die ik niet kon volgen maar die vast grappig waren. Ze zitten vol humor.
Qua werk is het nog erg wennen. De “major” van de verlosafdeling is erg pittig. Ze heet major peggy en ziet eruit als mrs piggy. Ik werd door mijn voorgangster al gewaarschuwd dat als je niet met haar overweg kunt, je een erg moeilijke tijd zal hebben. Nou, dat kan ik me nu goed voorstellen. Tot nu toe gaat het prima. Hopelijk blijft dat ook zo als onze taalbarriere kleiner wordt. ‘s Ochtends ren ik met haar over de afdeling. Er gelden hier andere regels: je stelt je niet voor, als je echt moe bent mag je best even slapen terwijl een patient tegenover je zit en als ze niet luisteren mag je slaan. Zo heb ik nog vele voorbeelden. (voor mijn collega’s in het Meander; er komt binnenkort een verslag voor jullie over de verloskundige zorg hier). De twee- en drielingen rollen eruit alsof het niets is. Echt ongelooflijk. Vandaag ben ik meegegaan op “mobile clinic”. Erg mooie tocht naar een klein plaatsje waar ze elke 2 weken komen. Daar staan ‘s ochtends al zo’n 150 mensen netjes te wachten om gezien te worden. Er wordt dan echt hard gewerkt om zoveel mogelijk controles te doen, vaccinaties te geven en medicatie uit te delen. Malaria komt echt veel voor dus daar wordt standaard op getest.
Ik woon in een mooi huis. We hebben een heerlijk terras waar we ‘s ochtends altijd eten en waar ‘s avonds vaak spelletjes gespeeld wordt. Iedereen heeft een eigen kamer en we hebben ook nog elektriciteit. Dit in tegenstelling tot het meerendeel van de huizen in Danane. De meesten (inclusief het ziekenhuis) hebben sinds de gevechten in 2002 geen elektriciteit of stromend water.
Met mijn team heb ik erg veel geluk. We zijn met z’n 10-en en er zijn voldoende mensen die zin hebben ‘s avonds of in het weekend iets te ondernemen. Ik heb iedere ochtend een “loopgroepje”. Om 6.20 rennen we een kort rondje door de buurt. Op dat tijdstip is de temperatuur nog lekker (ca 25-30 graden). Morgenavond ga ik samen met een engelse arts een sportieve circuittraining organiseren met verschillende onderdelen.…we hebben de anderen al voorbereid dus ik ben benieuwd hoe enthousiast ze zijn. De bewakers en chauffeurs willen vast wel meedoen.
Afgelopen zondag zijn we naar een waterval in de buurt gegaan voor een picknick. Dus aan al mijn nieuwe hobbies kom ik niet eens toe.
Nogmaals bedankt voor al jullie reacties.
Over 6 weken reis ik voor een lang weekend naar het strand bij Abidjan. Daar kan ik op internet en komen de eerste foto’s.
Bonjour Hilde.
Hier zit ik dan. Alweer de tweede week in Ivoorkust. Na een kort verblijf in Abidjan zijn we, een Zwitserse verloskundige en 2 lokale verpleegkundigen, doorgereden naar Danane. Een autorit van zo’n 600 km over een goed geasfalteerde weg dwars door een heuvelachtig regenwoud. Om goed herkenbaar te zijn, wordt deze tocht altijd met een vlag met daarop “medecins sans frontieres” gereden en dragen alle buitenlandse medewerkers een shirt van artsen zonder grenzen. Onderweg kwamen we langs meerdere militaire posten. Het land is namelijk in tweeen gedeeld. Het zuiden van het land wordt door het regeringsleger bewaakt en het noorden is in handen van de rebellen. Tussen deze linie ligt de “Zone de Confiance” van zo’n 40 kilometer die goed bewaakt wordt door de VN. Afgezien van militairen die naar condooms vragen, konden we overal gemakkelijk doorrijden.
In Danane werden we erg leuk ontvangen…...veel mensen kwamen direct kennismaken. Na een korte rondleiding van het ziekenhuis, werden we meegenomen naar “the second office” in het dorp. Nou, daar zat ik dan, nog geen uur later in een cafeetje aan het bier! Daar werden de veiligheidsregels uitgelegd. Momenteel is het hier gelukkig erg rustig en mag je tot zonsondergang om 19.00 in het dorp vrij rondlopen. Daarna mag je tot 23.00 met auto en chauffeur het dorp in. Er zijn precies 2 cafeetjes dus dat maakt het lekker gemakkelijk. Je belt altijd (in het frans) door waar je heengaat. Dat gaat me intussen iets beter af maar de eerste keer zei ik, op weg naar het ziekenhuis: “je vais aller a l’ ecole”. Ach, daar werd later goed om gelachen. Het is toch ook een soort school.
Op mijn eerste werkdag moest ik mijzelf in het frans voorstellen aan zo’n 50 locale medeweksters. Erg grappig…..ze mochten daarna vragen stellen. Nou, daar hoeven ze niet lang overna te denken; “tu es mariee?” (ben je getrouwd?) Mijn antwoord werd met een grote…..”ooohhhhh” beantwoord en natuurlijk gevolgd door vele opmerkingen die ik niet kon volgen maar die vast grappig waren. Ze zitten vol humor.
Qua werk is het nog erg wennen. De “major” van de verlosafdeling is erg pittig. Ze heet major peggy en ziet eruit als mrs piggy. Ik werd door mijn voorgangster al gewaarschuwd dat als je niet met haar overweg kunt, je een erg moeilijke tijd zal hebben. Nou, dat kan ik me nu goed voorstellen. Tot nu toe gaat het prima. Hopelijk blijft dat ook zo als onze taalbarriere kleiner wordt. ‘s Ochtends ren ik met haar over de afdeling. Er gelden hier andere regels: je stelt je niet voor, als je echt moe bent mag je best even slapen terwijl een patient tegenover je zit en als ze niet luisteren mag je slaan. Zo heb ik nog vele voorbeelden. (voor mijn collega’s in het Meander; er komt binnenkort een verslag voor jullie over de verloskundige zorg hier). De twee- en drielingen rollen eruit alsof het niets is. Echt ongelooflijk. Vandaag ben ik meegegaan op “mobile clinic”. Erg mooie tocht naar een klein plaatsje waar ze elke 2 weken komen. Daar staan ‘s ochtends al zo’n 150 mensen netjes te wachten om gezien te worden. Er wordt dan echt hard gewerkt om zoveel mogelijk controles te doen, vaccinaties te geven en medicatie uit te delen. Malaria komt echt veel voor dus daar wordt standaard op getest.
Ik woon in een mooi huis. We hebben een heerlijk terras waar we ‘s ochtends altijd eten en waar ‘s avonds vaak spelletjes gespeeld wordt. Iedereen heeft een eigen kamer en we hebben ook nog elektriciteit. Dit in tegenstelling tot het meerendeel van de huizen in Danane. De meesten (inclusief het ziekenhuis) hebben sinds de gevechten in 2002 geen elektriciteit of stromend water.
Met mijn team heb ik erg veel geluk. We zijn met z’n 10-en en er zijn voldoende mensen die zin hebben ‘s avonds of in het weekend iets te ondernemen. Ik heb iedere ochtend een “loopgroepje”. Om 6.20 rennen we een kort rondje door de buurt. Op dat tijdstip is de temperatuur nog lekker (ca 25-30 graden). Morgenavond ga ik samen met een engelse arts een sportieve circuittraining organiseren met verschillende onderdelen.…we hebben de anderen al voorbereid dus ik ben benieuwd hoe enthousiast ze zijn. De bewakers en chauffeurs willen vast wel meedoen.
Afgelopen zondag zijn we naar een waterval in de buurt gegaan voor een picknick. Dus aan al mijn nieuwe hobbies kom ik niet eens toe.
Nogmaals bedankt voor al jullie reacties.
Over 6 weken reis ik voor een lang weekend naar het strand bij Abidjan. Daar kan ik op internet en komen de eerste foto’s.
Bonjour Hilde.
-
21 Mei 2006 - 09:15
Gerjanne:
Lieve Hilde
Blij te lezen dat het je goed gaat daar. Ben benieuwd hoe de circuit training verlopen is! Tja met Hilde in huis komt iedereen in beweging. Succes met de samenwerking daar met major Peggy. liefs Marc en Gerjanne
-
21 Mei 2006 - 11:49
Ilja:
chere Hilde,
wat een bijzondere wereld beschrijf je daar, zeg! Goed te horen dat jij je daar je eigen plek in creeert. Dat wordt geen bloemkool, maar straks een klettersteig langs de waterval. Geniet van alles en pas goed op jezelf!
a bientot, Ilja -
21 Mei 2006 - 12:56
Jody:
Ha die Hil, wat een mooi bericht. Fijn dat je het naar je zin hebt. Ik ben inmiddels weer terug uit Griekenland. Het was hectisch in Athene, maar erg gezellig. Net als daar bij jou waren er meer dan voldoende mensen die 's avonds wel wat gezelligs wilden doen. Verder hebben we hard gewerkt aan de expositie van Apostolis. De opening was afgelopen dinsdag en het was een zeer groot succes! Veel kunsthistorici, journalisten, kunstenaars en ook een enthousiaste Amerkaanse Ambassade! Apostolis wurmt zich in de Griekse kunstwereld naar binnen. Ik ben hier alweer affiches (Frans woord!) aan het printen.
Je t'embresse!
Kus Jody (en ik wil ook nog even de groeten doen aan Dirk en aan Joke met haar dikke buik) -
21 Mei 2006 - 19:34
Jolanda & Willem:
Ha Hilde,
Gaaf te horen dat je het goed naar je zin hebt. Indrukwekkend zeg!
Enne je conditie kan je ook daar op peil houden hihihi, gaaaf hoor!
Ach en voor miss piggy draai jij je hand toch niet om, met de ervaringen die jij hebt?? heel veel success en fun!
groet Jolanda & Willem -
22 Mei 2006 - 10:50
Christina Vermeulen:
mooi verhaal, dat slaan van die patienten lijkt me wel wat, ik moet me zo beheersen bij tijd en wijle. pas goed op je zelf en neem altijd een bewaker mee, zijn het leuke jongens?
Hier gaat alles zo zijn gangetje, er gebeurd niks bijzonders, ik heb nog niet gehoord dat nog meer collega s het doen met het personeel,dus ook op dat front rustig.groet -
23 Mei 2006 - 09:16
Liesbeth E.:
Ha Hilde, goed om te horen dat jeje draai wel vind.Slaan hoeft van mij niet, maar zomaar een dutje doen op mijn tijd, ja dat lijkt me wel wat.Ik word ingewerkt op de echokamer door Thea en Anna.Ik vind echos maken een grote uitdaging,lastig en boeiend.
Hier gaat alles zijn goede gang.
Het ga je goed.Tot de volgende keer.Groeten Liesbeth. -
23 Mei 2006 - 09:31
Mendel:
Ha Hilde, leuk om een bericht van je te ontvangen. Ik heb de laatste weken veel aan je moeten denken. Fijn om te lezen dat je goed aangekomen en ontvangen bent. Groetje, Mendel -
23 Mei 2006 - 10:06
Tamar:
Lieve Hilde,
Lijkt mrs Piggy een beetje op "blauw-pakje" uit Mumias? Dan kan ik me er wel iets bij voorstellen! Maar Hilde, ik voel dat jij een grote vriendin van haar gaat worden! Heerlijk dat je alweer wat maatjes hebt gevonden om je energie kwijt te kunnen. Jij komt in topvorm terug! Pas goed op jezelf!
Liefs Tamar -
23 Mei 2006 - 13:29
Monique:
Aloha Hilde,
Das geen frans, maar dat maakt niet uit, wat een leuk avondtuur waar je mee bezig bent. Dat in de ochtend rennen is wel een beetje lafjes ik bedoel 25 -30 graden? om 6.20? en wat zijn dat voor bier verhalen? ik heb een leuk spel voor je de broomstick race 2 teams van ongeveer 6 0f 7 ,8 ,9 personen staan achter elkaar nummer 1 drinkt zo snel als hij/zij kan het glas leeg draait 10 rondjes om de broomstick of palmboom met het hoofd naar beneden rent 20 meter vooruit en weer terug tikt nummer 2 aan die dan mag gaan drinken welk team het eerste klaar is heeft gewonnen dit spel speel je het best s nachts bij zo'n 20-25 graden voor het cafe.
Ook af en toe een beetje werken dat doet de mens goed.
Groetjes uit Groningen ook alvast van Grieta en de volgende keer een nieuw spelletje. Werkze
auwrevrwhah Monique -
23 Mei 2006 - 13:50
Jacomina:
Hoi Hilde,
Leuk om te lezen hoe het er aan toe gaat; volgens mij heb je het reuze naar je zin! Ga je daar binnenkort een adventure race organiseren?
Bonjour,
Jacomina -
23 Mei 2006 - 16:07
Ilja VL:
Hoi lieve Hilde!
wat een waanzinnige verhalen en typisch hilde hoor ik er in! heerlijk om te lezen! ik wens je veel plezier en mooie ervaringen toe!
hier alles goed! druk met werk en ijburg nu eens echt op de kaart zetten en natuurlijk het moederschap, heerlijk! 't meisje is lief en gezellig en gaat heel goed!
liefs, Ilja
hou je taai -
23 Mei 2006 - 19:13
Mieke En Bert:
Lieve Hilde
Wat een verrasssing zo ineens je bericht te lezen. Fijn dat het goed gaat en je collega's prettig zijn.
Liefs en groeten van ons beiden. Schrijf wel weer.
Mieke -
24 Mei 2006 - 10:47
Grieta:
Ha die Hil,
Heerlijk om je avonturen te lezen. Had Monique niet gedacht dat ik stiekum ook even op de mail zou komen. Wij rollen van de ene in de andere vakantie en jij hebt aldoor vakantie of tenminste avontuur, beetje jaloers!! Het regent hier en het is net hemelvaart vakantie, de zeilboot is al in het water en de 'nieuwe' motor komt er z.s.m. achter......dan nog even wachten op de zon.
Na de broomstick-race is het heerlijk om nog even flesje te poepen. Nog veel plezier,'k denk aan je.
Grieta dikke tieta -
25 Mei 2006 - 21:56
Anne-Mieke Schut:
Hoi Hilde,
aan het begin van mijn nachtdienst lees ik jouw berichten, leuk!
't Is nog rustig nu, straks komt er iemand met een stuitligging. Hier geen drielingen dus die er zomaar uitrollen, hooguit af en toe een gemelli.Bij de omgangsvormen in jouw ziekenhuis kan ik me wel iets voorstellen, ik heb ooit 3 maanden in Mauretanië gewerkt en daar ging het net zo (behalve het slaan dan).
Nou, veel succes en hoop gauw weer van je te lezen. -
28 Mei 2006 - 17:31
Alie:
hoi Hilde
bedankt voor je leuke, beeldende manier van schrijven; heel leuk om een beetje mee te leven. Hoe het op het werk is? soms druk zoals wij dat noemen, maar meestal rustig en in zijn geheel w.s. niet te vergelijken met Ivoorkust. Zo'n land blijft mij intrigeren. Thuis is alles goed; de tuin is mooi; binnenkort organiseren we een barbecue; o.a. omdat we 15 jaar getrouwd zijn. Tijs is vandaag Nederlands kampioen geworden in zijn leeftijdsklasse op de 1 meter; geweldig he
heel veel groeten van Alie -
28 Mei 2006 - 20:50
Anne-marie Vermelis:
Hoi Hilde, klinkt goed daar! geniet ervan. In Malawi gaat het nog steeds prima maar als ik jouw verhalen zo lees dan begint een nieuwe uitzending voor MSF ook wel weer te kriebelen. -
30 Mei 2006 - 18:17
Anne:
Bonjour Hilde !
Je suis heureuse que tout se passe bien !!! Félicitations pour la présentation en français à l'hôpital, et bonne continuation !!!
Anne -
01 Juni 2006 - 12:58
Katja:
Hai Hilde,
Ik zie je daar al rondrennen met groot enthousiasme! heel veel plezier en ik blijf je volgen via deze site,
groetjes -
03 Juni 2006 - 14:29
Dorien:
Dag Hilde
wat geweldig leuk om vanuit een dan toch wel wat saai Amersfoort deze levendige verhalen te lezen .
je beschrijft een heel andere wereld ,waarin je je draai al aardig vindt zo te lezen .
Het lijkt me een een fantastische ervaring waar ik zelf ook de kriebels van krijg .
Pas goed op jezelf .
Groet , Dorien -
03 Juni 2006 - 14:42
Annèt VanL:
Hi Hilde,
Geweldig wat je allemaal beschrijft. Die 'bijzondere' omgangsvormen spreken mij wel aan! Iets voor onze patiënten lijkt me, af en toe. Lekker dat je je sportief ook zo uit kunt leven.
Groeten uit het MMC.
-
04 Juni 2006 - 19:16
Hilda:
Hoi Hilde,
Kreeg vanmiddag het adres van de site van m'n moeder.
Wat leuk om zo je ervaringen en plannen te lezen! We hebben hier eindelijk mooi (motor) weer! Heerlijk en de komende dagen wordt het alleen maar beter.
Groeten en veel plezier/succes met alles wat je onderneemt.
Hilda -
14 Juni 2006 - 02:52
Hetty De Kort:
Hallo Hilde, wat een levenslustig mens ben je toch en wat je allemaal niet beleefd daar in de rimboe.
Geniet er maar van want als je weer terug in het MMC bent zul je best naar deze tijd terug verlangen!!
Groetjes vanuit een zonnig
Nederland.
Toy Toy. Hetty
-
15 Juni 2006 - 14:11
Heidi:
Lieve Hilde
Eindelijk een berichtje van mij. Ik ben bevallen van een pracht dochter Valérie. De partus was bijna vergelijkbaar als bij jou in 4 uur tijd maar nu met jou maatje Tamar. Wat leuk je verhaal te horen en ik had niet anders van je verwacht dat je daar ook sport maatjes vind. Maar pas echt goed op jezelf en wees niet eigenwijs. Ik wil graag weer met je werken misschien pas in 2007. Liefs heidi -
15 Juni 2006 - 18:50
Tante Maria:
Dag lieve Hilde,
Ik snap het allemaal niet zo goed, dus ik probeer maar wat. Ik heb het één en ander gelezen en ik heb het gevoel dat je het geweldig vindt allemaal. En dan doe je er ook nog goed werk mee! Fijn hoor!
Mijn moeder mist je.
Ik ga morgen twee weken op vakantie naar de Provence.
Daarna zal ik mijn best doen om je weer te bereiken.
Ik hoop, dat dit lukt!
Dikke kus van Auntie Maria. -
16 Juni 2006 - 08:34
Jody:
Ha die Hilde,
Daar ben ik weer. Gelukkig heb je vrienden en wat tweedegraads familieleden want van je naaste familie moet je het niet hebben. Geen reactie van Dirk, Joke, Udo, je vader. Dat vind ik wel sneu en mede daarom nog maar weer een keer een bericht van mij. Ik red het behoorlijk goed hier in m'n eentje en Apostolis daar in Griekenland, maar ik denk niet dat we nog een keer 6 week los (van elkaar) gaan. Maar het schiet op. Over 2 weekjes ga ik alweer naar Griekenland. We hebben een heerlijk weekend Parijs gehad met Harmjan, Grieta en m'n vader. Het blijft een fantastische stad. Verder zijn er merels geboren in onze schuur. Toen ik goed en wel door had dat ze echt geboren waren, konden ze ook al vliegen en waren ze weer weg. Mijn tuin lijkt inmiddels op een Frans weidelandschap met hoog gras en prachtige veldboeketten. Denk de omliggende flats weg en je bent echt in Frankrijk of Ivoorkust, whatever. Wij Holland spelen vanavond tegen jullie Ivoorkust. Ik wens jullie veel succes. Kus Jody.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
